Chalkida guidebook

Nikolaos
Chalkida guidebook

Beaches

16 locals recommend
Alykes Drosia
16 locals recommend
Drosia Butterfly House
Agios Minas
11 locals recommend
Lefkandi
11 locals recommend

Η χαλκίδα που όλοι αγαπάμε

Ιδανικός προορισμός ειδικά όταν ο καιρός είναι καλός για τους κατοίκους της Αθήνας κυρίως, αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια η Χαλκίδα και σε αυτό δεν συντελεί μόνο η πολύ κοντινή της απόσταση από την Αθήνα αλλά το γεγονός ότι πρόκειται για μια πολύ όμορφη πόλη με φόντο τη θάλασσα, πολλές επιλογές για τον επισκέπτη και φυσικά δεκάδες αξιόλογες προτάσεις για καφέ και φαγητό κυρίως φρέσκα ψάρια και θαλασσινά για τα οποία άλλωστε φημίζεται, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εξίσου εκλεκτές προτάσεις σε εστιατόρια, μεζεδοπωλεία και παραδοσιακές ταβέρνες. Χαλκίδα πανοραμική Αν και είναι προορισμός για κάθε εποχή, κάθε ημέρα και κάθε ώρα, καθώς πρόκειται για μια μεγάλη σχετικά πόλη, τι καλύτερο, όταν ο καιρός είναι καλοκαιρινός όπως τώρα, να είναι κάποιος με την παρέα του στη θάλασσα για να κάνει το μπάνιο του και μετά να απολαύσει εκλεκτές θαλασσινές γεύσεις δίπλα στο κύμα! Μάλιστα ο λόγος αυτός είναι ο πρώτος για τον οποίο θα έρθουν στην πόλη επισκέπτες ξανά και ξανά, γεγονός που έχει κάνει τη Χαλκίδα τον δημοφιλέστερο προορισμό για Σαββατοκύριακο αλλά ακόμα και για μια εκδρομή λίγων ωρών. Χαλκίδα, παραλία Μάλιστα όσοι γνωρίζουν και επισκέπτονται συχνά την πόλη έχουν ανακαλύψει πολλά ακόμα σημεία εκτός των κλασικών για να απολαύσουν τη βόλτα και το φαγητό τους στη θάλασσα. Κοντινοί παραθαλάσσιοι οικισμοί, το πολύ 10 λεπτά από το κέντρο της Χαλκίδας όπως η Λάμψακος και η Αρτάκη με τα ουζερί και τις ψαροταβέρνες τους, έχουν μπει στη λίστα των σταθερών κυρίως επισκεπτών, ενώ η παραλία Αλυκές στη Δροσιά, πάλι περίπου 10 με 15 λεπτά από το κέντρο της Χαλκίδας, είναι εξαιρετικά δημοφιλής για μπάνιο. Η θάλασσα είναι το κύριο χαρακτηριστικό της Χαλκίδας. Σε όποιο σημείο της πόλης και αν βρίσκεστε σε λίγα λεπτά μπορείτε να είστε δίπλα στη θάλασσα, αφού ακόμη και στο κέντρο της υπάρχουν παραλίες για μπάνιο! Μπορεί όμως ο κορυφαίος λόγος που φτάνει κάποιος στην πόλη να είναι η θάλασσα, η βόλτα στην παραλία, το μπάνιο το καλοκαίρι και τα εξαιρετικά ουζερί και ψαροταβέρνες αλλά η πόλη έχει δεκάδες ακόμη λόγους για να την επισκεφτεί κάποιος και ακόμη περισσότερες επιλογές για να περάσει υπέροχα είτε μείνει λίγες ώρες είτε πολλές μέρες! Δείτε εδώ αξιοθέατα της πόλης στο κέντρο της που μπορείτε να τα επισκεφτείτε μέσα σε λίγες ώρες! Η Χαλκίδα “περικυκλώνεται” από θάλασσα Η βόλτα ξεκινάει από την παραλία Μια ώρα μόλις από την Αθήνα με το αυτοκίνητο (ίσως και λιγότερο) ολοζώντανη και φιλόξενη καλοδέχεται πάντα τους επισκέπτες της για ένα διάλειμμά από την καθημερινότητα. Γνωστή παντού για τα «τρελά νερά», χτισμένη στις δύο πλευρές του πορθμού του Ευρίπου, µε το ένα µέρος της να βρίσκεται στη Στερεά Ελλάδα και το άλλο στην Εύβοια, τα οποία ενώνονται µε δύο γέφυρες, η βόλτα στη Χαλκίδα, θα ξεκινήσει ακριβώς από εδώ, από την πεζοδρομημένη παραλία, το πιο κεντρικό σηµείο και σήµα κατατεθέν της πόλης, ιδανικό για περατζάδα, µε υπέροχη θέα τη θάλασσα, την παλιά γέφυρα, το Κάστρο του Καράµπαµπα απέναντι, και φυσικά τα «τρελά νερά» καθώς εδώ είναι το σηµείο απ’ όπου µπορεί κάποιος να δει την ακανόνιστη πορεία τους! Και θα συνεχίσει ανάλογα τη διάθεση και την εποχή, με καφέ, μπάνιο στη θάλασσα, φαγητό, ποτό, βόλτα στο όμορφο εμπορικό της κέντρο (στο μεγαλύτερο μέρος του πεζοδρομημένο) ακόμη και μια επίσκεψη σε κάποιο από τα πολλά πολιτιστικά και ιστορικά αξιοθέατα της! Παραλία Χαλκίδας Η "παλιά" γέφυρα της Χαλκίδας Στην παραλία συγκεντρώνονται δεκάδες προτάσεις για καφέ, ποτό και φαγητό, άλλες καλές και άλλες καλύτερες… Η βόλτα στην παραλία ξεκινάει από την Παλιά Γέφυρα και καταλήγει στο Κρηπίδωµα εκεί που βρίσκεται το Κόκκινο Σπίτι και το Σπίτι µε τα αγάλματα. Δείτε εδώ τις καλύτερες προτάσεις για φαγητό στη Χαλκίδα. Στην παραλία Η Γέφυρα του Ευρίπου Η Γέφυρα του Ευρίπου ή αλλιώς η παλιά γέφυρα, όπως την αποκαλούν και οι ντόπιοι (σε σχέση φυσικά µε την κρεµαστή, την «καινούρια») είναι σήµα κατατεθέν της πόλης. Η κινητή (συρταρωτή) γέφυρα κατασκευάστηκε το 1962, βρίσκεται στην παραλία και είναι αυτή που «σηµατοδοτεί» την αρχή της πεζοδροµηµένης παραλίας. Κάθε βράδυ η γέφυρα ανοίγει «χωρίζοντας» για λίγη ώρα την πόλη στα δυο προκειµένου να περάσουν διαφόρων ειδών πλεούμενα από σκάφη αναψυχής μέχρι ψαράδικα. Εδώ είναι και το σηµείο όπου θα παρακολουθήσετε την µαγευτική συνεχή κίνηση των νερών του πορθµού. Η "μικρή" γέφυρα της Χαλκίδας όπως φαίνεται από την παραλία Η ένωση των δύο πλευρών της Βοιωτικής και Ευβοϊκής ακτής έχει αναφορές προϊστορικά, από τον Διόδωρο που αναφέρει ότι το 410 π.Χ. κατασκευάστηκε ξύλινη γέφυρα στο στενό του Ευρίπου. Αργότερα το 510 µ.Χ. επί Ιουστινιανού κατασκευάστηκε συρταρωτή γέφυρα ενώ επί Τουρκοκρατίας ήταν ξύλινη και ακίνητη ενώ το 1858 µετατράπηκε σε ξύλινη περιαιρετή. Το 1896 αντικαταστάθηκε µε περιστροφική σιδερένια η οποία έµεινε µέχρι το 1962 όταν και δηµιουργήθηκε η σηµερινή. To φαινόµενο της παλίρροιας του Ευρίπου εντυπωσιάζει τους θεατές του To φαινόµενο της παλίρροιας του Ευρίπου είναι µοναδικό στον κόσµο και θα το δείτε εδώ! Τα «τρελά νερά», ρέουν σαν ποταµού και κινούνται συνεχώς αλλάζοντας κατεύθυνση κάθε 6 ώρες προς τον Βόρειο και Νότιο Ευβοϊκό αντίστοιχα. Ανάµεσα στην αλλαγή κατεύθυνσης κάθε φορά µεσολαβεί ένα ολιγόλεπτο διάστηµα που µένουν στάσιµα. Το 8 λεπτών αυτό διάστηµα στασιµότητας δεν υφίσταται στις 2 ισηµερίες (21 Μαρτίου και 21 Σεπτεµβρίου) όπου τότε αλλάζουν κατεύθυνση αµέσως. Επίσης, κάποιες άλλες φορές ανάλογα τις σεληνιακές φάσεις (πανσέληνος, νέα σελήνη) τα νερά κινούνται απολύτως άτακτα χωρίς να υπάρχει κάποιο σταθερό σηµείο αναφοράς στην κίνηση τους αυτή. Το παράξενο και µοναδικό αυτό φαινόµενο και η εξήγηση τους απασχόλησε ακόµη και τους αρχαίους Έλληνες, ειδικότερα τον Αριστοτέλη και τον Ερατοσθένη. Επίσης έγινε θέµα έρευνας για πολλούς επιστήµονες από τον προηγούµενο αιώνα και µετά, οι οποίοι έχουν καταλήξει σε εύλογα επεξηγηµατικά συµπεράσµατα. Στη Χαλκίδα θα φτάσετε περνώντας την κρεμαστή γέφυρα Ταξίδι στη Χαλκίδα - Κρεμαστή γέφυρα Η κρεμαστή γέφυρα ή διαφορετικά όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι η «καινούρια» και ας έχει σχεδόν 27 χρόνια τώρα που έχει κατασκευαστεί, είναι το μέσο πρόσβασης για να φτάσετε οδικώς στη Χαλκίδα. Η κατασκευή της νέας γέφυρας ολοκληρώθηκε το 1993 και πρόκειται για ένα σύγχρονο τεχνολογικό και αρχιτεκτονικό έργο µε µήκος 694 µέτρα από τα οποία τα 215 αιωρούνται σε ύψος 35,5 µέτρων. Με την κατασκευή της κρεµαστής γέφυρας διευκολύνθηκε η πρόσβαση στην πόλη, µειώθηκε η κίνηση όπως και ο χρόνος του ταξιδιού. Ωστόσο όµως, η παλιά γέφυρα στο κέντρο της πόλης είναι αυτή που τραβά ακόµα τα βλέµµατα και κερδίζει τις εντυπώσεις µε την γραφικότητα της, µε τη θέα και φυσικά µε το γεγονός ότι από κει οι επισκέπτες παρατηρούν τα φηµισµένα αεικίνητα νερά του Ευβοϊκού! Η πόλη είναι η ιδανική αφετηρία για εκδρομές σε κάθε σημείο της Εύβοιας! Γνωστά και λιγότερο γνωστά χωριά είναι σε κοντινή ή πιο μακρινή απόσταση από την πρωτεύουσα της Εύβοιας, οικισμοί μικροί ή μεγαλύτεροι, φύση, δραστηριότητες κάθε είδους, βουνό και θάλασσα, εκπληκτικές παραλίες, με κρυστάλλινα γαλανά νερά, παραλίες για κάθε γούστο από κοσμοπολίτικες μέχρι απομονωμένες και από βραχώδεις με βαθιά νερά μέχρι οικογενειακές για παιχνίδι σε χρυσαφένιες αμμουδιές, αξιοθέατα, μνημεία, πολιτιστικά, ιστορικά και θρησκευτικά υπάρχουν σε όλη την Εύβοια και η Χαλκίδα που βρίσκεται στο κέντρο της είναι η ιδανική αφετηρία για εκδρομή σε κάθε σημείο του νομού. Εδώ διαβάστε 23 μυστικούς θησαυρούς της Εύβοιας που πρέπει να ανακαλύψετε! Σημ. Στην πόλη τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας εν μέσω της πανδημίας του COVID -19 και η πόλη είναι ασφαλής για τους πολίτες και τους επισκέπτες.
Το κάστρο Καράμπαμπα βρίσκεται σε λόφο της βοιωτικής ακτής, που ονομάζεται Φούρκα. Η θέση του είναι στρατηγική, καθώς ελέγχει τα στενά του Ευρίπου και την πόλη της Χαλκίδας. Η θέση του Κάστρου ταυτίζεται από μερικούς μελετητές με την αρχαία πόλη Κάνηθο, καθώς σώζονται σποραδικά ίχνη κτισμάτων και τάφων στην επιφάνεια του εδάφους. Ο λόφος πιθανότατα οχυρώθηκε για πρώτη φορά κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν είχε οχύρωση στους Βυζαντινούς χρόνους και κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας και τους πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας. Το φρούριο που σώζεται σήμερα οικοδομήθηκε από τους Τούρκους το 1684, με σκοπό την προστασία της Χαλκίδας από τους Βενετούς. Σχεδιάστηκε από τον Βενετό Gerolimo Galopo και η αρχιτεκτονική του είναι περισσότερο Ευρωπαϊκή και λιγότερο Τουρκική, με στενόμακρο περίβολο, προσανατολισμένο Α-Δ, με προτείχισμα στη βόρεια πλευρά, τρεις προμαχώνες και έναν μεγάλο πύργο. Το νότιο τμήμα του τοίχου διατηρείται σε κακή κατάσταση. Αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη έχουν εντοιχισθεί σε αρκετά σημεία του περιβόλου. Ο πιο σύνθετος, εξαγωνικός προμαχώνας βρίσκεται στην ανατολική πλευρά, προς τη Χαλκίδα. Στις επάλξεις διατηρούνται δύο ρωσικά κανόνια του 19ου αιώνα. Η μοναδική πύλη του φρουρίου βρίσκεται στη ΝΑ πλευρά του τείχους, ενώ γύρω της έχουν οικοδομηθεί κτήρια στρατιωτικού χαρακτήρα. Στον ανατολικό τοίχο του περιβόλου, μεταξύ της πύλης και του ανατολικού πύργου, βρίσκεται κωδωνοστάσιο, κτισμένο στη θέση όπου βρισκόταν η καμπάνα του συναγερμού του φρουρίου. Το μόνο καλά σωζόμενο κτίσμα μέσα στον περίβολο είναι ναός αφιερωμένος στον Προφήτη Ηλία, που χρονολογείται το 1895. Το δυτικό άκρο του τείχους καταλαμβάνει επτάπλευρος πύργος, η μεγαλοπρεπέστερη αμυντική κατασκευή του φρουρίου. Η είσοδος στον πύργο γίνεται από στενό καμαροσκεπή διάδρομο, που θυμίζει λαβύρινθο.
30 locals recommend
Karababa Castle
Νικηταρά
30 locals recommend
Το κάστρο Καράμπαμπα βρίσκεται σε λόφο της βοιωτικής ακτής, που ονομάζεται Φούρκα. Η θέση του είναι στρατηγική, καθώς ελέγχει τα στενά του Ευρίπου και την πόλη της Χαλκίδας. Η θέση του Κάστρου ταυτίζεται από μερικούς μελετητές με την αρχαία πόλη Κάνηθο, καθώς σώζονται σποραδικά ίχνη κτισμάτων και τάφων στην επιφάνεια του εδάφους. Ο λόφος πιθανότατα οχυρώθηκε για πρώτη φορά κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν είχε οχύρωση στους Βυζαντινούς χρόνους και κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας και τους πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας. Το φρούριο που σώζεται σήμερα οικοδομήθηκε από τους Τούρκους το 1684, με σκοπό την προστασία της Χαλκίδας από τους Βενετούς. Σχεδιάστηκε από τον Βενετό Gerolimo Galopo και η αρχιτεκτονική του είναι περισσότερο Ευρωπαϊκή και λιγότερο Τουρκική, με στενόμακρο περίβολο, προσανατολισμένο Α-Δ, με προτείχισμα στη βόρεια πλευρά, τρεις προμαχώνες και έναν μεγάλο πύργο. Το νότιο τμήμα του τοίχου διατηρείται σε κακή κατάσταση. Αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη έχουν εντοιχισθεί σε αρκετά σημεία του περιβόλου. Ο πιο σύνθετος, εξαγωνικός προμαχώνας βρίσκεται στην ανατολική πλευρά, προς τη Χαλκίδα. Στις επάλξεις διατηρούνται δύο ρωσικά κανόνια του 19ου αιώνα. Η μοναδική πύλη του φρουρίου βρίσκεται στη ΝΑ πλευρά του τείχους, ενώ γύρω της έχουν οικοδομηθεί κτήρια στρατιωτικού χαρακτήρα. Στον ανατολικό τοίχο του περιβόλου, μεταξύ της πύλης και του ανατολικού πύργου, βρίσκεται κωδωνοστάσιο, κτισμένο στη θέση όπου βρισκόταν η καμπάνα του συναγερμού του φρουρίου. Το μόνο καλά σωζόμενο κτίσμα μέσα στον περίβολο είναι ναός αφιερωμένος στον Προφήτη Ηλία, που χρονολογείται το 1895. Το δυτικό άκρο του τείχους καταλαμβάνει επτάπλευρος πύργος, η μεγαλοπρεπέστερη αμυντική κατασκευή του φρουρίου. Η είσοδος στον πύργο γίνεται από στενό καμαροσκεπή διάδρομο, που θυμίζει λαβύρινθο.
Η ηλεκτρονική, συρταρωτή, τοξωτή γέφυρα του Ευρίπου, αποτελεί σημείο αναφοράς για την Εύβοια και κυρίως για την πρωτεύουσά της την Χαλκίδα στην οποία ευρίσκεται. Αποτελεί μέρος του ονόματος που επικρατεί για τη Χαλκίδα τη Βενετοκρατούμενη εποχή. «Από την παραφθορά του Εύριπος σε Εγριπος στην αιτιατική (εις τον Έγριπον) προέκυψαν διάφορες παραλλαγές όπως Negripo… Negrepo, Negreponte και τέλος Negroponte, που επικράτησε, ενώ το δεύτερο συνθετικό της ονομασίας (-ponte) υποτίθετε ότι αναφέρεται στη γέφυρα που ένωνε την πόλη με την αντίπερα Βοιωτική ακτή» Όπως κάθε γέφυρα αποτελεί μέσον διάβασης από την Βοιωτική ακτή στην Εύβοια και αντίστροφα. Μέσω αυτής επιτυγχάνεται τόσο η συγκοινωνία των αυτοκινήτων, όσο και η επικοινωνία των ανθρώπων. Φέρνει και παίρνει. Αναπτύσσεται το εμπόριο, ανταλλάσσονται γεωργικά, κτηνοτροφικά, ορυκτά και κάθε είδους προϊόντα, αλλά και ιδέες, απόψεις, πολιτισμός. Για τους Χαλκιδείς η γέφυρα είχε ιδιαίτερη σημασία. Άλλοτε τους έπαιρνε μακριά και τους πίκραινε – μετανάστευση, ναυτικά ταξίδια- και άλλοτε τους έφερνε πίσω νοσταλγούς του τόπου τους. Πολλές φορές οι κάτοικοι της Χαλκίδας συγκεντρώνονταν στην περιοχή της γέφυρας και απολάμβαναν εκεί με την δροσιά της θαλάσσιας αύρας, τις λαϊκές δημόσιες διασκεδάσεις, γιόρταζαν την ναυτική εβδομάδα με μουσική που έπαιζε «η Μουσική του Ναυτικού απαρτιζόμενη εκ τριάκοντα και πλέον οργάνων με αρχιμουσικό τέλειον εις τας γνώσεις και με επιτυχή εκτέλεσιν όλων των παιανιζομένων τεμαχίων …» Άλλωστε η Γέφυρα πάντα αποτελούσε το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Χαλκίδας, που αποτελούσε «γραφικό θέαμα» και πρόσφερε ευχάριστες στιγμές στους τουριστικούς επισκέπτες της πόλης.
14 locals recommend
Halkida's Old Bridge
Evripou
14 locals recommend
Η ηλεκτρονική, συρταρωτή, τοξωτή γέφυρα του Ευρίπου, αποτελεί σημείο αναφοράς για την Εύβοια και κυρίως για την πρωτεύουσά της την Χαλκίδα στην οποία ευρίσκεται. Αποτελεί μέρος του ονόματος που επικρατεί για τη Χαλκίδα τη Βενετοκρατούμενη εποχή. «Από την παραφθορά του Εύριπος σε Εγριπος στην αιτιατική (εις τον Έγριπον) προέκυψαν διάφορες παραλλαγές όπως Negripo… Negrepo, Negreponte και τέλος Negroponte, που επικράτησε, ενώ το δεύτερο συνθετικό της ονομασίας (-ponte) υποτίθετε ότι αναφέρεται στη γέφυρα που ένωνε την πόλη με την αντίπερα Βοιωτική ακτή» Όπως κάθε γέφυρα αποτελεί μέσον διάβασης από την Βοιωτική ακτή στην Εύβοια και αντίστροφα. Μέσω αυτής επιτυγχάνεται τόσο η συγκοινωνία των αυτοκινήτων, όσο και η επικοινωνία των ανθρώπων. Φέρνει και παίρνει. Αναπτύσσεται το εμπόριο, ανταλλάσσονται γεωργικά, κτηνοτροφικά, ορυκτά και κάθε είδους προϊόντα, αλλά και ιδέες, απόψεις, πολιτισμός. Για τους Χαλκιδείς η γέφυρα είχε ιδιαίτερη σημασία. Άλλοτε τους έπαιρνε μακριά και τους πίκραινε – μετανάστευση, ναυτικά ταξίδια- και άλλοτε τους έφερνε πίσω νοσταλγούς του τόπου τους. Πολλές φορές οι κάτοικοι της Χαλκίδας συγκεντρώνονταν στην περιοχή της γέφυρας και απολάμβαναν εκεί με την δροσιά της θαλάσσιας αύρας, τις λαϊκές δημόσιες διασκεδάσεις, γιόρταζαν την ναυτική εβδομάδα με μουσική που έπαιζε «η Μουσική του Ναυτικού απαρτιζόμενη εκ τριάκοντα και πλέον οργάνων με αρχιμουσικό τέλειον εις τας γνώσεις και με επιτυχή εκτέλεσιν όλων των παιανιζομένων τεμαχίων …» Άλλωστε η Γέφυρα πάντα αποτελούσε το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Χαλκίδας, που αποτελούσε «γραφικό θέαμα» και πρόσφερε ευχάριστες στιγμές στους τουριστικούς επισκέπτες της πόλης.
Το Κόκκινο Σπίτι της οικογένειας Μάλλιου κοσμεί το κρηπίδωμα στη βόρεια πλευρά της παραλίας της πόλης. Ανήκει στο δήμο Χαλκιδέων. Όλο το οίκημα έχει όψη Π. Οι γωνίες είναι χτισμένες με πέτρινους ογκόλιθους ενώ όλη η επιφάνεια είναι με πέτρα επιχρισμένη και τα παράθυρα προς την είσοδο είναι μαρμάρινα και σχηματίζουν από πάνω αετώματα. Θαυμασμό προκαλεί στους σύγχρονους αρχιτέκτονες για τον τρόπο με τον οποίο ο Κωνσταντίνος Φλέγγας το είχε προσαρμόσει στο βράχο που βρέχεται από τρεις πλευρές με θάλασσα. Σήμερα το Κόκκινο Σπίτι έχει ανακαινιστεί και φιλοξενεί την Εστία Γνώσης της Χαλκίδας. Το Κόκκινο Σπίτι χτίστηκε το 1884 από το Κων/νο Φλέγγα στη θέση παλαιού οθωμανικού τεκέ και αγοράστηκε από τον έμπορο Βασίλειο Μάλλιο το 1890. Το έτος 1916 ο βασιλιάς Πέτρος της Σερβίας με την ακολουθία του, επί έξι μήνες διέμενε σ’ αυτό, στον πάνω όροφο, βρισκόμενος στην Ελλάδα λόγω καταλήψεως του κράτους του από τους Γερμανούς. Κατά την αναχώρησή του κατέβαλε σεβαστό χρηματικό ποσό στο Βασίλειο Μάλλιο, ο οποίος το δώρισε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου. Στη διάρκεια της Κατοχής στεγάστηκε εδώ η γερμανική διοίκηση. Ο Νικόλαος Μάλλιος, γιος του Βασίλειου, ως τελευταίος κληρονόμος, άφησε το Κόκκινο Σπίτι στο δήμο Χαλκιδέων, για να χρησιμοποιηθεί ως Μουσείο, Πνευματικό Κέντρο ή Βιβλιοθήκη.
19 locals recommend
Red House of Maliou family
Dimitriou Karaoli
19 locals recommend
Το Κόκκινο Σπίτι της οικογένειας Μάλλιου κοσμεί το κρηπίδωμα στη βόρεια πλευρά της παραλίας της πόλης. Ανήκει στο δήμο Χαλκιδέων. Όλο το οίκημα έχει όψη Π. Οι γωνίες είναι χτισμένες με πέτρινους ογκόλιθους ενώ όλη η επιφάνεια είναι με πέτρα επιχρισμένη και τα παράθυρα προς την είσοδο είναι μαρμάρινα και σχηματίζουν από πάνω αετώματα. Θαυμασμό προκαλεί στους σύγχρονους αρχιτέκτονες για τον τρόπο με τον οποίο ο Κωνσταντίνος Φλέγγας το είχε προσαρμόσει στο βράχο που βρέχεται από τρεις πλευρές με θάλασσα. Σήμερα το Κόκκινο Σπίτι έχει ανακαινιστεί και φιλοξενεί την Εστία Γνώσης της Χαλκίδας. Το Κόκκινο Σπίτι χτίστηκε το 1884 από το Κων/νο Φλέγγα στη θέση παλαιού οθωμανικού τεκέ και αγοράστηκε από τον έμπορο Βασίλειο Μάλλιο το 1890. Το έτος 1916 ο βασιλιάς Πέτρος της Σερβίας με την ακολουθία του, επί έξι μήνες διέμενε σ’ αυτό, στον πάνω όροφο, βρισκόμενος στην Ελλάδα λόγω καταλήψεως του κράτους του από τους Γερμανούς. Κατά την αναχώρησή του κατέβαλε σεβαστό χρηματικό ποσό στο Βασίλειο Μάλλιο, ο οποίος το δώρισε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου. Στη διάρκεια της Κατοχής στεγάστηκε εδώ η γερμανική διοίκηση. Ο Νικόλαος Μάλλιος, γιος του Βασίλειου, ως τελευταίος κληρονόμος, άφησε το Κόκκινο Σπίτι στο δήμο Χαλκιδέων, για να χρησιμοποιηθεί ως Μουσείο, Πνευματικό Κέντρο ή Βιβλιοθήκη.
Το νέο Αρχαιολογικό μουσείο της πόλης στεγάζεται στο εργοστάσιο οινοπνευματοποιίας με την επωνυμία «Αρέθουσα Α.Ε.», βιομηχανικό κτήριο των αρχών του 20ού αιώνα που σταμάτησε να λειτουργεί οριστικά το 1980. Αποτελεί κηρυγμένο μνημείο πολιτισμικής κληρονομιάς (ΦΕΚ Β' 45/22.01.1979) και τεκμήριο της σημαντικής βιομηχανικής δραστηριότητας της πόλης κατά τον προηγούμενο αιώνα. Με το άνοιγμά του για το κοινό στις αρχές του 2016 ως μουσειακού χώρου, δημιουργείται στη Χαλκίδα ένα νέο τοπόσημο και ένας νέος χώρος πολιτισμού, σημείο συνάντησης, έρευνας και συζήτησης για θέματα της τοπικής ιστορίας και αρχαιολογίας. Επίσης, λειτουργεί ως πυξίδα προσανατολισμού των επισκεπτών της Εύβοιας. Η μόνιμη έκθεση του μουσείου αναφέρεται στο παρελθόν της Εύβοιας και της Σκύρου από την απώτατη προϊστορία έως τη δημιουργία του Νέου Ελληνικού Κράτους, αξιοποιώντας τα διαθέσιμα υλικά τεκμήρια και εστιάζοντας σε τέσσερις βασικούς θεματικούς άξονες, την πολιτειακή οργάνωση, την οικονομία, τη θρησκεία και την έννοια της πολιτισμικής ταυτότητας.
21 locals recommend
New Archaeological Museum of Chalkis "Arethousa"
146 Arethousis
21 locals recommend
Το νέο Αρχαιολογικό μουσείο της πόλης στεγάζεται στο εργοστάσιο οινοπνευματοποιίας με την επωνυμία «Αρέθουσα Α.Ε.», βιομηχανικό κτήριο των αρχών του 20ού αιώνα που σταμάτησε να λειτουργεί οριστικά το 1980. Αποτελεί κηρυγμένο μνημείο πολιτισμικής κληρονομιάς (ΦΕΚ Β' 45/22.01.1979) και τεκμήριο της σημαντικής βιομηχανικής δραστηριότητας της πόλης κατά τον προηγούμενο αιώνα. Με το άνοιγμά του για το κοινό στις αρχές του 2016 ως μουσειακού χώρου, δημιουργείται στη Χαλκίδα ένα νέο τοπόσημο και ένας νέος χώρος πολιτισμού, σημείο συνάντησης, έρευνας και συζήτησης για θέματα της τοπικής ιστορίας και αρχαιολογίας. Επίσης, λειτουργεί ως πυξίδα προσανατολισμού των επισκεπτών της Εύβοιας. Η μόνιμη έκθεση του μουσείου αναφέρεται στο παρελθόν της Εύβοιας και της Σκύρου από την απώτατη προϊστορία έως τη δημιουργία του Νέου Ελληνικού Κράτους, αξιοποιώντας τα διαθέσιμα υλικά τεκμήρια και εστιάζοντας σε τέσσερις βασικούς θεματικούς άξονες, την πολιτειακή οργάνωση, την οικονομία, τη θρησκεία και την έννοια της πολιτισμικής ταυτότητας.

City/town information

Το Λευκαντί είναι παραθάλασσια περιοχή στην κεντρική Εύβοια, Ελλάδα, περίπου 2 χιλιόμετρα νότια του κέντρου του Βασιλικού και περίπου 14 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Χαλκίδας. Βρίσκεται στις βόρειες όχθες του νότιου Ευβοϊκού, ανάμεσα στις δύο σημαντικότερες πόλεις της Εύβοιας κατά την αρχαιότητα, την Χαλκίδα και την Ερέτρια. Τα αρχαιολογικά ευρύματα δείχνουν ότι στο ακρωτήριο γνωστό ως Ξηρόπολη, ανάμεσα σε δύο προστατευμένα λιμάνια, υπήρχε προϊστορικός οικισμός ενώ έχουν αναγνωριστεί πολλά νεκροταφεία στην περιοχή.[1] Στο Λευκαντί έχουν ανακαλυφθεί ίχνη κατοίκησης από την πρωτοελλαδική περίοδο. Ο οικισμός κατοικείτο από το 3.000 π.Χ. και ανέπτυξε εμπορικές επαφές με την Τρωάδα και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η ακμή του οικισμού συνεχίστηκε μέχρι τους γεωμετρικούς χρόνους και σταμάτησε το 700 π.Χ.. Στο λόφο Τούμπα, 500 μέτρα μακριά από το λόφο Ξηρόπολη, ανακαλύφθηκε λίθινο αψιδωτό παραλληλόγραμμο κτίριο μήκους 48 μέτρων και πλάτους 10. Κατώ από το δάπεδο του κτιρίου ανακαλύφθηκε τάφος, μέσα σε διμερές χώρισμα βράχου, ενός άντρα, ο οποίος είχε αποτεφρωθεί, και μίας γυναίκας που είχε ταφεί. Μέσα στον τάφο βρέθηκαν επίσης οστά τεσσάρων μικρόσωμων αλόγων. Μέσα στη τεφροδόχο βρέθηκε λινό νεκρικό ένδυμα, το οποίο αποτελεί το αρχαιότερο ένδυμα που έχει βρεθεί στην Ελλάδα. Επίσης βρέθηκαν όπλα, αγγεία και χρυσός νεκρικός διάκοσμος. Ο τάφος χρονολογείται στον 11ο π.Χ. αιώνα.[2]
11 locals recommend
Lefkandi
11 locals recommend
Το Λευκαντί είναι παραθάλασσια περιοχή στην κεντρική Εύβοια, Ελλάδα, περίπου 2 χιλιόμετρα νότια του κέντρου του Βασιλικού και περίπου 14 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Χαλκίδας. Βρίσκεται στις βόρειες όχθες του νότιου Ευβοϊκού, ανάμεσα στις δύο σημαντικότερες πόλεις της Εύβοιας κατά την αρχαιότητα, την Χαλκίδα και την Ερέτρια. Τα αρχαιολογικά ευρύματα δείχνουν ότι στο ακρωτήριο γνωστό ως Ξηρόπολη, ανάμεσα σε δύο προστατευμένα λιμάνια, υπήρχε προϊστορικός οικισμός ενώ έχουν αναγνωριστεί πολλά νεκροταφεία στην περιοχή.[1] Στο Λευκαντί έχουν ανακαλυφθεί ίχνη κατοίκησης από την πρωτοελλαδική περίοδο. Ο οικισμός κατοικείτο από το 3.000 π.Χ. και ανέπτυξε εμπορικές επαφές με την Τρωάδα και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η ακμή του οικισμού συνεχίστηκε μέχρι τους γεωμετρικούς χρόνους και σταμάτησε το 700 π.Χ.. Στο λόφο Τούμπα, 500 μέτρα μακριά από το λόφο Ξηρόπολη, ανακαλύφθηκε λίθινο αψιδωτό παραλληλόγραμμο κτίριο μήκους 48 μέτρων και πλάτους 10. Κατώ από το δάπεδο του κτιρίου ανακαλύφθηκε τάφος, μέσα σε διμερές χώρισμα βράχου, ενός άντρα, ο οποίος είχε αποτεφρωθεί, και μίας γυναίκας που είχε ταφεί. Μέσα στον τάφο βρέθηκαν επίσης οστά τεσσάρων μικρόσωμων αλόγων. Μέσα στη τεφροδόχο βρέθηκε λινό νεκρικό ένδυμα, το οποίο αποτελεί το αρχαιότερο ένδυμα που έχει βρεθεί στην Ελλάδα. Επίσης βρέθηκαν όπλα, αγγεία και χρυσός νεκρικός διάκοσμος. Ο τάφος χρονολογείται στον 11ο π.Χ. αιώνα.[2]
Η Ερέτρια είναι παραλιακή κωμόπολη της Εύβοιας, νοτιο-ανατολικά της Χαλκίδας, απέναντι από τις βόρειες ακτές τις Αττικής, στον Νότιο Ευβοϊκό κόλπο. Κατά την αρχαιότητα ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις-κράτη του ελληνικού κόσμου (6ος-5ος αιώνας π.Χ.). Μετέπειτα όμως έπαψε να θεωρείται σημαντικός οικισμός και σταδιακά ερημώθηκε. Στα νεώτερα χρόνια, μετά την καταστροφή των Ψαρών (Ιούνιος 1824), ιδρύθηκε κωμόπολη στη θέση της αρχαίας πόλης αρχικά με το όνομα Νέα Ψαρά, αλλά μετά συνέχισε να αποκαλείται με το όνομα Ερέτρια. Έχει πληθυσμό 4.166 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Με τον οικισμό Γέροντα (4 κάτοικοι) και τα χωριά Μαγούλα (1.063 κάτοικοι) και Μαλακώντα (1.097 κάτοικοι) συναπαρτίζουν τη Δημοτική Κοινότητα Ερέτριας, με συνολικό πληθυσμό 6.330 κατοίκους.[1] Ο δήμος Ερέτριας του προγράμματος Καποδίστριας ήταν δήμος του νομού Ευβοίας μέχρι το 2010. Μετά το 2011, παρέμεινε με το ίδιο όνομα, αλλά συνενώθηκε με τον Δήμο Αμαρυνθίων στο νέο Δήμο Ερέτριας, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης.
32 locals recommend
Eretria
32 locals recommend
Η Ερέτρια είναι παραλιακή κωμόπολη της Εύβοιας, νοτιο-ανατολικά της Χαλκίδας, απέναντι από τις βόρειες ακτές τις Αττικής, στον Νότιο Ευβοϊκό κόλπο. Κατά την αρχαιότητα ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις-κράτη του ελληνικού κόσμου (6ος-5ος αιώνας π.Χ.). Μετέπειτα όμως έπαψε να θεωρείται σημαντικός οικισμός και σταδιακά ερημώθηκε. Στα νεώτερα χρόνια, μετά την καταστροφή των Ψαρών (Ιούνιος 1824), ιδρύθηκε κωμόπολη στη θέση της αρχαίας πόλης αρχικά με το όνομα Νέα Ψαρά, αλλά μετά συνέχισε να αποκαλείται με το όνομα Ερέτρια. Έχει πληθυσμό 4.166 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Με τον οικισμό Γέροντα (4 κάτοικοι) και τα χωριά Μαγούλα (1.063 κάτοικοι) και Μαλακώντα (1.097 κάτοικοι) συναπαρτίζουν τη Δημοτική Κοινότητα Ερέτριας, με συνολικό πληθυσμό 6.330 κατοίκους.[1] Ο δήμος Ερέτριας του προγράμματος Καποδίστριας ήταν δήμος του νομού Ευβοίας μέχρι το 2010. Μετά το 2011, παρέμεινε με το ίδιο όνομα, αλλά συνενώθηκε με τον Δήμο Αμαρυνθίων στο νέο Δήμο Ερέτριας, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης.
Η Στενή βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μέτρων, στις παρυφές του ψηλότερου βουνού της Εύβοιας, της Δίρφυς (1.743μ). Τα σπίτια της είναι χτισμένα στης πλαγιές του βουνού ενώ στα αριστερά και απέναντι τους, δεσπόζει το συγκρότημα βράχων Καραούλι, που προκαλεί σήμερα αρκετούς τολμηρούς αναρριχητές προσφέροντας ένα σχετικά νέο αναρριχητικό πεδίο. Κέντρο του χωριού είναι η πλακόστρωτη πλατεία στην οποία μπορείτε να φτάσετε ακολουθώντας τον πεζόδρομο πίσω από το κεντρικό περίπτερο της περιοχής. Από εκεί και μέχρι την πλατεία, σας περιμένουν κάποιες νεανικές καφετέριες, παραδοσιακά καφενεία και φυσικά μερικές από τις φημισμένες για τα περίφημα κρέατα τους, ταβέρνες της περιοχής. Το καλό φαγητό είναι άλλωστε ένας ακόμα λόγος για τον οποίο προτιμούν την Στενή αρκετοί καλοφαγάδες ενώ η θέση των περισσότερων ψησταριών, πάνω από την ρεματιά και κάτω από την σκιά του πλατανόδασους, ανοίγει σίγουρα την όρεξη!
27 locals recommend
Steni Dirfyos
27 locals recommend
Η Στενή βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μέτρων, στις παρυφές του ψηλότερου βουνού της Εύβοιας, της Δίρφυς (1.743μ). Τα σπίτια της είναι χτισμένα στης πλαγιές του βουνού ενώ στα αριστερά και απέναντι τους, δεσπόζει το συγκρότημα βράχων Καραούλι, που προκαλεί σήμερα αρκετούς τολμηρούς αναρριχητές προσφέροντας ένα σχετικά νέο αναρριχητικό πεδίο. Κέντρο του χωριού είναι η πλακόστρωτη πλατεία στην οποία μπορείτε να φτάσετε ακολουθώντας τον πεζόδρομο πίσω από το κεντρικό περίπτερο της περιοχής. Από εκεί και μέχρι την πλατεία, σας περιμένουν κάποιες νεανικές καφετέριες, παραδοσιακά καφενεία και φυσικά μερικές από τις φημισμένες για τα περίφημα κρέατα τους, ταβέρνες της περιοχής. Το καλό φαγητό είναι άλλωστε ένας ακόμα λόγος για τον οποίο προτιμούν την Στενή αρκετοί καλοφαγάδες ενώ η θέση των περισσότερων ψησταριών, πάνω από την ρεματιά και κάτω από την σκιά του πλατανόδασους, ανοίγει σίγουρα την όρεξη!
Αξιοθέατα στη Χαλκίδα Μερικοί από τους λόγους που την προτιμούν οι επισκέπτες της είναι οι εξής: ο λόφος της Κανήθου, με το όμορφο ενετικό κάστρο του Καράμπαμπα το οποίο διαθέτει υπέροχη θέα στην πόλη αλλά και σε ένα μεγάλο μέρος της κεντρικής Εύβοιας (δείτε φωτογραφίες) όπως η επιβλητική και χιονισμένη Δίρφη. το Κόκκινο σπίτι στη βόρεια πλευρά της παραλίας της πόλης, χτισμένο το 1884! το Δημαρχειακό μέγαρο στην παραλία της πόλης. ο ίδιος ο παραλιακός πεζόδρομος με τα δεκάδες μαγαζιά από τη μία και τα «τρελά» νερά του Ευρίπου από την άλλη! η γεωγραφική της θέση, καθώς βρίσκεται σε μικρή απόσταση από πολλά αστικά κέντρα, με μεγαλύτερο φυσικά την πρωτεύουσα Αθήνα, από την οποία την χωρίζουν μόλις 78 χιλιόμετρα εθνικής οδού. Επιπλέον, η Χαλκίδα απέχει μόλις 42 χιλιόμετρα από την Θήβα και 90 από τη Λιβαδειά. Τέλος, όπως αναφέραμε και στην αρχή, είναι η πύλη της οδικής εισόδου για τις ομορφιές της νότιας, κεντρικής (ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πανέμορφο ορεινό χωρίο της Στενής ) και βόρειας Εύβοιας, αποτελώντας έτσι ιδανικό σημείο για διάλειμμα και ξεκούραση των ταξιδιωτών πριν συνεχίσουν το ταξίδι γιά τον προορισμό τους. Πορθμός του Ευρίπου και το φαινόμενων των τρελών νερών Η Χαλκίδα είναι βέβαια γνωστή από την αρχαιότητα εξαιτίας του παλιρροϊκού φαινομένου που συμβαίνει στο πορθμό του Ευρίπου. Εκεί τα νερά της θάλασσας κινούνται για έξι ώρες από τον Βόρειο προς το νότιο Ευβοϊκό κόλπο, ακολουθούν 8 λεπτά οπού τα νερά είναι στάσιμα ενώ αμέσως μετά αρχίζουν να κινούνται για άλλες έξι ώρες προς την αντίθετη πλευρά. Το φαινόμενο αυτό διακόπτεται κατά την διάρκεια του σεληνιακού μήνα από δύο περιόδους «ακαταστασίας», με διάρκεια τριών ημερών, κάτα τις οποίες η κίνηση των νερών δεν ακολουθεί κάποιους κανόνες. Έτσι, αυτά μπορεί κάποιες φορές να αλλάξουν κατεύθυνση μέσα στην ημέρα ως και 14 φορές ενώ άλλες να μη μετακινηθούν καθόλου προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση!
67 locals recommend
Chalcis
67 locals recommend
Αξιοθέατα στη Χαλκίδα Μερικοί από τους λόγους που την προτιμούν οι επισκέπτες της είναι οι εξής: ο λόφος της Κανήθου, με το όμορφο ενετικό κάστρο του Καράμπαμπα το οποίο διαθέτει υπέροχη θέα στην πόλη αλλά και σε ένα μεγάλο μέρος της κεντρικής Εύβοιας (δείτε φωτογραφίες) όπως η επιβλητική και χιονισμένη Δίρφη. το Κόκκινο σπίτι στη βόρεια πλευρά της παραλίας της πόλης, χτισμένο το 1884! το Δημαρχειακό μέγαρο στην παραλία της πόλης. ο ίδιος ο παραλιακός πεζόδρομος με τα δεκάδες μαγαζιά από τη μία και τα «τρελά» νερά του Ευρίπου από την άλλη! η γεωγραφική της θέση, καθώς βρίσκεται σε μικρή απόσταση από πολλά αστικά κέντρα, με μεγαλύτερο φυσικά την πρωτεύουσα Αθήνα, από την οποία την χωρίζουν μόλις 78 χιλιόμετρα εθνικής οδού. Επιπλέον, η Χαλκίδα απέχει μόλις 42 χιλιόμετρα από την Θήβα και 90 από τη Λιβαδειά. Τέλος, όπως αναφέραμε και στην αρχή, είναι η πύλη της οδικής εισόδου για τις ομορφιές της νότιας, κεντρικής (ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πανέμορφο ορεινό χωρίο της Στενής ) και βόρειας Εύβοιας, αποτελώντας έτσι ιδανικό σημείο για διάλειμμα και ξεκούραση των ταξιδιωτών πριν συνεχίσουν το ταξίδι γιά τον προορισμό τους. Πορθμός του Ευρίπου και το φαινόμενων των τρελών νερών Η Χαλκίδα είναι βέβαια γνωστή από την αρχαιότητα εξαιτίας του παλιρροϊκού φαινομένου που συμβαίνει στο πορθμό του Ευρίπου. Εκεί τα νερά της θάλασσας κινούνται για έξι ώρες από τον Βόρειο προς το νότιο Ευβοϊκό κόλπο, ακολουθούν 8 λεπτά οπού τα νερά είναι στάσιμα ενώ αμέσως μετά αρχίζουν να κινούνται για άλλες έξι ώρες προς την αντίθετη πλευρά. Το φαινόμενο αυτό διακόπτεται κατά την διάρκεια του σεληνιακού μήνα από δύο περιόδους «ακαταστασίας», με διάρκεια τριών ημερών, κάτα τις οποίες η κίνηση των νερών δεν ακολουθεί κάποιους κανόνες. Έτσι, αυτά μπορεί κάποιες φορές να αλλάξουν κατεύθυνση μέσα στην ημέρα ως και 14 φορές ενώ άλλες να μη μετακινηθούν καθόλου προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση!